Messi’nin 35 yaşında en büyük hayali olan Dünya Kupası’nı kaldırmasına en çok sevinenlerdenim. Bunun futbolun ötesinde de sembolik bir anlamı var bana göre. Dünyada Allah vergisi yetenekleri sayesinde kendi alanlarında deha diye tabir edilebilecek bir elin parmakları kadar az sayıda insan var. Bu yetenekli kişiler ancak çalışkanlık, azim ve büyük fedakârlıklarla kendi potansiyellerini gerçekleştirebiliyorlar. Çünkü ortam son derece toksik. Kendi potansiyeline ulaşıp büyük başarılara imza atabilenler yok denecek kadar az. Bazen bu kişiler içinde bulundukları ortamdan dolayı Messi gibi hayallerine ileri yaşlarda ulaşabiliyorlar. devamı...

Ne dünya kupası oldu ama! Geçen ay Dünya Kupası’nın Katar’da olmasını eleştiren bir yazı kaleme almıştım. Meğer hepimiz Dünya Kupası’nı ne çok özlemişiz. Bu özlem ve futbol oynama isteği turnuvayla ilgili tüm olumsuzlukları ortadan kaldırmasıyla heyecan dolu ve sürprizli maçlara tanık olduk. Sonunda da efsaneler konuşunca epik bir final yaşandı. İşte kendi penceremden Dünya Kupası’nın özeti... devamı...

Son dönemde iklim değişikliği savunuculuğu bahanesiyle yapılan sanat vandalizmine tanık oluyoruz. Sanat eserlerine yapılan bu saldırılar, dikkat çekmek isterken insanlığın devamı için çok elzem olan iklim değişikliğiyle mücadele davasını karalamaktan başka bir işe yaramıyor maalesef. “İdealizm fanatizmi” diye adlandırdığım bu davranış bozukluğunu örnekleriyle detaylandırıp sorunların derinleşmesinin nasıl önüne geçilebileceğini paylaşacağım.   devamı...